Ben Kimim ?
Merhaba;
EÄŸer siz de benim gibiyseniz beni bulmuÅŸsunuz demektir...
Aslında herÅŸey küçük yaÅŸlarda her çocuk gibi babamdan bir bisiklet istememle baÅŸladı. Åžimdilerde bir dizinin jenerik müziÄŸinde dedikleri gibi; "Doksanlı yılların sokaklarda oynayan son çocuklarıydık" bizler...Hal böyle olunca babam sanırım o dönemlerde sıkça rastlanan bisiklet kazalarından çekinmiÅŸ olacak ki, küçük tuÅŸlu bir Yamaha PSS-260 marka org alıp eve geldi birgün...
Bunun tüm yaÅŸantımı etkileyecek, zor zamanlarımda sığınacağım, parasız öÄŸrencilik yıllarında kimi zaman üç-beÅŸ kuruÅŸ harçlık kazanacağım bir hobi olacağını kimse bilemezdi haliyle...
Herkes gibi benim de ortaokulda kafama blok flüt fırlatan bir müzik öÄŸretmenim vardı. Bu mütavazi naif enstrumandan deÄŸiÅŸik melodiler çıkarmak çok hoÅŸuma giderdi. Bu enstrumanın fırlatmaktan baÅŸka iÅŸlere de yaradığını keÅŸfetmem uzun sürmedi haliyle...
Aynı yıllarda hayatıma giren org ise bambaşka bir tat kattı herşeye...
O zamanlar Gazi Üniversitesi müzik bölümünde okuyan kuzenim Hakan ÖNSÖZ ise bu manada bana ciddi destek veren, basit de olsa ciddi manada ilk müzik eÄŸitimimi aldığım kiÅŸidir. Her hafta bize uÄŸradığında orgun başında saatlerimizi geçirir, o küçücük orgla ciddi aranjelere imza atardık (!) Åžaka bir yana çok keyif alırdım, 1975 model mono kasetçalarım ile sürekli kaydederdim. O kayıtlar elimde yok artık maalesef ama "bacalara leylek kondu,dostluk türküsü,bu çocuk bu iÅŸi biliyor" isimli çalışmalar hafızamda hala yer alır...
Müzik eÄŸitimi almayı ve bu yolda yürümeyi çok istedim ama ailemde dönemin yarattığı gelecek kaygıları, memuriyet alışkanlıkları gibi nedenlerle kader ve kazandığım askeri lise sınavı kendimi bir anda küçük yaÅŸta Maltepe Askeri Lisesi'nde bulmama neden oldu...
Bu bir kaderdi ve yaÅŸam artık benim için böyle ÅŸekillenmek zorundaydı...
Maltepe Askeri Lisesi küçük yaÅŸta artık hayatım boyunca üzerimde her ne olursa olsun gururla taşıyacağım üniformayı bana hediye eden yüce bir ocaktı. Müzik hayatım burada da devam etti. Kendimi daha hazırlık sınıfında okul orkestrasında buluverdim...Åžimdilerde benim gibi hala müzikle uÄŸraÅŸan abilerimden çok ÅŸeyler öÄŸrendim. Gerçekten çok enteresan bir ÅŸekilde bu insanlar gerçekten çok yetenekliydi. Akor, armoni, notasyon v.b konularda pek çok ÅŸey öÄŸrendiÄŸim kiÅŸi ise, biliyorum ÅŸaşıracaksınız ama SavaÅŸ Beden EÄŸitimi ÖÄŸretmenimiz Cenk ÜsteÄŸmen oldu. Çocuk yaÅŸta müziÄŸe baÅŸlayan öÄŸretmenimiz de tıpkı bizler gibi bir ÅŸekilde kendini kutsal ocakta buluvermiÅŸti. Okul orkestramızı o çalıştırırdı o dönemlerde ve ayrılmak gerçekten zor olmuÅŸtu...Bu dönemde okulumuzu temsilen pekçok etkinliÄŸe katıldık ve çok keyif aldık...
Ve sonra ülkemizin pekçok deÄŸerini yetiÅŸtiren kutsal ocak Kara Harp Okuluna gittim...Askeri Liseden koruduÄŸumuz çekirdek orkestra kadromuz ile okulda bulunduÄŸumuz yıllar da aynı ÅŸekilde müzikle iç içe geçti...
Nihayet 30 AÄŸustos 2000 tarihinde Jandarma TeÄŸmen rütbesi ile Türk Silahlı Kuvvetlerine katıldım...
Nice yuvalar yıkan, arkasında gözü yaÅŸlı analar, babalar, eÅŸler, evlatlar bırakan terör belası ile hep aktif birliklerde görev yaparak mücadele etmeye çalıştım. Tanıdığım, sevdiÄŸim, ekmeÄŸimi paylaÅŸtığım birçok kimsenin ÅŸehadetine yada yaralanmalarına tanıklık ettim...Tanrı beni o mertebeye layık görmedi ama birçok kereler ölümün kıyısında gezdim...Bu uÄŸurda feda edilenleri düÅŸündükçe bugünlerde hep içim sızlıyor maalesef...Gelinen son noktayı, ÅŸimdilerde vicdanlarımızı yarayan bazı olayları ise düÅŸünmek bile istemiyorum...
Aktif olarak görev aldığım bu dönemlerde yaklaşık 9 sene kadar müziÄŸe ara vermek zorunda kaldım. Maalesef bu dönemde elim çok nadiren müzik aletlerine dokunabildi ki bu gerçekten zor bir dönemdi...
DoÄŸu görevi dönüÅŸü tekrar müziÄŸe baÅŸladım, fakat hiçbirÅŸey bıraktığım gibi deÄŸildi. Bilgisayar denen bu cihaz bu alanda ciddi söz sahibi olmuÅŸtu...
Müzik kayıt teknolojilerine merak sarmam da bu dönemleri kapsar...Biliyorsunuz bu iÅŸin bir sonu bir yok, hala öÄŸrenecek çok ÅŸey var...
ÇoÄŸu insandan hep benzer tepkileri aldım ÅŸimdiye kadar, "yahu asker üstelik jandarma, ne iÅŸ?" diye... Müzik her zaman zor zamanlarımda sığındığım bir liman oldu benim için...Her insanın yetenekleri ölçüsünde bir hobi alanına, özellikle ensturuman çalmaya yönelmesi gerektiÄŸini düÅŸünüyorum. Tamamen keyfe keder kendime göre ÅŸarkıları aranje etmek, yorumlamak kısacası benim olan birÅŸeyler ortaya koymak büyük keyif veriyor bana...
Bana bu dönemde hayatımın her döneminde olduÄŸu gibi destek veren ,her ne kadar evde zaman zaman ihtilaller yaparak mütevazi home studiom için alan ve cihaz temininde mücadele etmek zorunda kalsam da, sevgili eÅŸim ve ikimizin yaÅŸamını daha anlamlı kılan, en büyük projemiz sevgili kızımız oldu...Ä°yiki varlar...!
Biraz çok konuÅŸtum ama iÅŸte benim hikayem bu...
Lafa "eÄŸer siz de benim gibiyseniz beni bulmuÅŸsunuz demektir..." diye girmemin sebebi de iÅŸte bu hikaye belki de...Bu iÅŸlere merak salan biri olarak yıllar boyunca öÄŸrendiklerimi öÄŸretmeye ve birilerinden birÅŸeyler öÄŸrenmeye çalıştım. Ama inanın müzik dünyası birbirine çok acımasız...Kibir en büyük düÅŸman maalesef...
Birbirine kötü davranan, çok ÅŸey bilen ama paylaÅŸmayan, kendini profesyonel sanıp içimizdeki amatör ruhu yaÅŸatamayan insanlar beni ve bu vesile eli tanıştığım pekçok arkadaşımı o kadar bezdirdi ki müzik kayıt teknolojileri üzerine bir site kurmak zorunda hissettik. Ä°ÅŸte bu zamandan sonra bizi bizim gibiler bulmaya baÅŸladılar ki ben çok mutluyum bu durumdan...
​
Son bir geliÅŸme ise;
2017 yılı Kasım ayı itibariyle Binbaşı rütbesinden kendi isteÄŸimle emekli oldum...
Halen özel sektörde yöneticilik yapmaktayım...
Saygılarımla...
Bahadır ÖNSÖZ